Reading Time: 4 minutes
ก้อนอิฐในมือสามัญชน
ดร.เกรียงศักดิ์ ธีระโกวิทขจร
11 มกราคม 2564 วิดีโอภาพของไรเดอร์ส่งอาหารชาวจีนคนหนึ่ง ที่เปลวไฟกำลังลุกไหม้จนเกิดควันไฟขึ้นบนร่าง กลายเป็นไวรัลไปทั่วประเทศจีน
ทันทีที่ผู้อยู่ในเหตุการณ์ร้องตะโกนขึ้น ผู้คนที่กำลังผ่านไปมารีบเข้าช่วยเหลือไรเดอร์ผู้นี้ด้วยถังดับเพลิง เมื่อไฟดับลง เสียงตะโกนร้องไล่ให้เขารีบไปโรงพยาบาล กลับได้รับการตอบสวนมาว่า “ผมต้องการเงินที่มาจากเหงื่อและเลือดของผม”
“อาหารจากเหงื่อและเลือดของคนงาน”
หลิ่ว จิน ไรเดอร์วัย 45 ปีจากจังหวัดไท่โจว มณฑลเจียงซู ในภาคตะวันออกของจีน ตั้งใจจุดไฟเผาตัวเองที่สำนักงานท้องถิ่นของบริษัทแพลตฟอร์มเอเล่อเมอ (ชื่อแพลตฟอร์มมีความหมายว่า “คุณหิวมั้ย”) ระหว่างช่วงมื้อเที่ยงที่มีผู้คนมาก หลังจากเขาถูกปฏิเสธการจ่ายค่าแรงที่แพลตฟอร์มยึดเอาไว้
หลิ่ว จินทำงานส่งอาหารให้กับแพลตฟอร์มเอเล่อเมอ (Ele.me) เป็นประจำ ก่อนที่ค่าส่งจะลดลงอย่างมาก จนเขาตัดสินใจย้ายค่ายไปทำงานกับแพลตฟอร์มคู่แข่งคือ เมยทวน (Meituan) แพลตฟอร์มส่งอาหารสองเจ้านี้เป็นแพลตฟอร์มรายใหญ่ของจีน ที่ทำสงครามหั่นราคากันอย่างดุเดือดมาเป็นเวลาหลายปี สงครามที่ยืดเยื้อนี้มี “เหยื่อตามเบี้ยบ้ายรายทาง” คือคนงานส่งอาหาร ที่ปรากฎเป็นข่าวรายวันถึงอุบัติเหตุและการเสียชีวิต ถ้าหากไม่นับรวมกรณีล่าสุดของความพยายามฆ่าตัวตาย เช่นกรณีของหลิ่ว จิน
80% ของผิวหนังตามร่างกายของเขามีบาดแผลไฟไหม้ แต่หลิ่วจินได้รับการช่วยเหลืออย่างทันท่วงที!
ในภาพรวมนั้น เศรษฐกิจแพลตฟอร์มของจีนมีขนาดใหญ่กว่าในประเทศไทยมาก ธุรกิจส่งอาหารในจีนเองเติบโตขึ้นจนเป็นที่สังเกตได้ ตั้งแต่ในปี 2557 ขณะนี้มีแพลตฟอร์มส่งอาหาร 3 รายที่สำคัญ คือ เมยทวน (Meituan), เอเล่อ เมอ (Ele.me) และดิดิ (Didi) ที่เริ่มดำเนินการ ตั้งแต่ปี 2556, 2558 และ 2561 ตามลำดับ
ปัจจุบันคาดว่ามีคนงานส่งอาหารในจีนประมาณ 7 ล้านคน เพิ่มขึ้นจาก 3 ล้านเมื่อสามปีที่แล้วอย่างก้าวกระโดด การแข่งขันที่รุนแรงระหว่างแพลตฟอร์มยักษ์ใหญ่เมยทวนและเอเล่อเมอ ผ่านการแข่งขันกันทุ่มตลาด ทำให้เกิดสงครามราคาในตลาดส่งอาหาร ที่ส่งผลโดยตรงให้ค่าส่งของไรเดอร์ลดต่ำลงเรื่อย ๆ
ถึงแม้ธุรกิจของแพลตฟอร์มจะยังคงเติบโตอย่างต่อเนื่อง แต่เงินทุ่มตลาดจำนวนมหาศาลทำให้บริษัททั้งสองมีกำไรน้อย ซึ่งกลายเป็นข้ออ้างหลักในการจ่ายค่าตอบแทนต่ำให้กับคนงานส่งอาหาร
ค่าส่งรายชิ้นที่ต่ำและจำนวนไรเดอร์เกินความต้องการ ทำให้ไรเดอร์แต่ละคนมีชั่วโมงการทำงานที่ยาวนาน ผลสำรวจในปี 2563 เปิดเผยว่า 95% ของไรเดอร์จีนต้องทำงานนานกว่า 8 ชั่วโมงต่อวัน ขณะที่ 66.8% ทำงานนานกว่า 11 ชั่วโมงต่อวันและ 28% ทำงานมากกว่า 12 ชั่วโมง
ทั้งหมดมีผลอย่างมากต่อความเหนื่อยล้าในการทำงาน ที่สำคัญ การลงโทษไรเดอร์ที่ส่งอาหารช้ากว่ากำหนดด้วยการหักเงิน ทำให้ไรเดอร์ต้องเร่งรีบส่งอาหารให้ทันเวลาจนเกิดอุบัติเหตุในบ่อยครั้ง
แค่ครึ่งปีแรกของปี 2560 ไรเดอร์ในเมืองนานกิงแห่งเดียว เกิดอุบัติเหตุบนถนนบ่อยถึง 3,000 ครั้ง มากจนทำให้ตำรวจต้องขอพบกับบริษัทแพลตฟอร์มใหญ่ เพื่อปรับปรุงมาตรการให้มีมนุษยธรรมมากขึ้น
ในเดือนสิงหาคมปีที่แล้ว นิตยสาร People ของจีนได้ตีพิมพ์รายงานฉบับหนึ่งที่เปิดเผยผลการศึกษาเกี่ยวกับอุบัติเหตุของไรเดอร์โลจิสติกส์ (ส่งของ/อาหาร/ผู้โดยสาร) ในเมืองใหญ่ ซึ่งช่วยจุดประกายให้เกิดการถกเถียงอย่างเผ็ดร้อนบนโซเชียลมีเดียของจีน
ผู้บริโภคจำนวนมากตั้งคำถามกับนโยบายและบทลงโทษที่เข้มงวดของแพลตฟอร์ม ที่มักกดดันให้ไรเดอร์ต้องเร่งรีบทำงานให้เสร็จภายในเวลาอันสั้น ทั้งนี้ รายงานดังกล่าววิเคราะห์ว่า การแข่งขันที่รุนแรงของแพลตฟอร์มในจีน ทำให้แพลตฟอร์มต้องปรับเปลี่ยนอัลกอริทึมของตนเพื่อมุ่งทำกำไรมากขึ้น ซึ่งส่งผลให้ระยะเวลาที่ไรเดอร์ได้รับอนุญาตในการส่งลดลงอย่างมากในช่วงสองสามปีที่ผ่านมา
น่าสนใจว่าผู้บริโภคชาวจีนจำนวนไม่น้อยแสดงความเห็นคล้ายกันว่า พวกเขาไม่แคร์ที่จะได้รับอาหารถึงมือช้าลงอีกนิด หากมันจะช่วยรักษาชีวิตของไรเดอร์ไว้ ดังนั้น แพลตฟอร์มก็ควรปรับเปลี่ยนนโยบายที่เข้มงวดและไร้มนุษยธรรมลง
ภายใต้เงื่อนไขของสภาพการทำงานหนัก ค่าตอบแทนที่ลดลงอย่างต่อเนื่อง แรงกดดันของการทำงานรายชิ้นนั้น กฎเกณฑ์ที่ไม่เป็นธรรมของแพลตฟอร์มและความไม่โปร่งใสในการลงโทษ เช่น การยืดค่าแรงของไรเดอร์โดยไม่มีคำอธิบาย กลายเป็นเหมือนฟางเส้นสุดท้ายบนหลังอูฐที่กำลังจะหัก เช่นเดียวกับที่ไรเดอร์อย่างนายหลิ่วต้องจุดไฟเผาตัวเอง
ตามรายงานข่าวนั้น หลิ่ว จิน เป็นพ่อของลูกสาวสองคน คนหนึ่งเคยทำงานส่งอาหารเช่นเดียวกัน ก่อนจะหันเหไปเป็นไรเดอร์ส่งพัสดุ เธอได้ให้สัมภาษณ์ว่า นายหลิ่วซึ่งเป็นพ่อ คือเสาหลักของครอบครัว ที่ต้องหาเงินจ่ายค่าเล่าเรียนให้กับลูกสาวคนเล็ก ทุกคนที่รู้จักนายหลิ่วต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเขาเป็นคนเงียบและตั้งใจทำงานเพื่อหาเงินเลี้ยงครอบครัว
กรณีของนายหลิ่ว ทำให้ผมนึกถึงกรรมกรอีกสองคน คนหนึ่งเป็นไรเดอร์ร่วมชาติและร่วมสมัยกับนายหลิ่ว ที่กำลังถูกคุมขังโดยรัฐบาลจีน ขณะที่อีกคน เป็นนักเคลื่อนไหวที่เกิดในยุคสมัยและประเทศที่ต่างกัน การยอมตนเป็น “ไม้ขีดไฟก้านเดียว” ของเขาช่วยปลุกจิตสำนึกการต่อสู้ทางชนชั้นของคนงานที่ตามมาข้างหลังจำนวนมาก การจุดไฟเผาตัวเองของนายหลิ่ว ทำให้ผมนึกถึงชุน เต-อิลอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ไม้ขีดไฟก้านเดียว จากวีรชนนักต่อสู้เกาหลีถึงผู้นำไรเดอร์จีน
ในปี 2513 ชุน เต-อิล (Joen Tae-Il) ช่างตัดเสื้ออายุ 22 ปี ราดน้ำมันและจุดไฟเผาตัวตายขณะที่ถือคู่มือกฎหมายแรงงานอยู่ในมือ เพื่อจุดประกายให้สังคมเกาหลีหันมาสนใจและปรับปรุงสภาพการทำงานที่เลวร้ายของคนงานโรงงานตัดเย็บเสื้อผ้า
ชุน เต-อิล มีถิ่นกำเนิดที่เมืองเดกูทางใต้ของเกาหลี เขาถูกบังคับให้ทำงานหนักตั้งแต่เด็ก จึงหนีจากบ้านมาทำงานรับจ้างในตลาดดองเดมุนของโซล ต่อมา เขาได้เป็นช่างตัดเสื้อตั้งแต่อายุไม่ถึง 18 ปี การได้พบเห็นสภาพการทำงานแบบ “โรงงานนรก” ของคนงานตัดเย็บเสื้อผ้าอย่างใกล้ชิด ทำให้เขาเกิดสนใจเรื่องสิทธิแรงงาน หลังจากทำการค้นคว้าด้วยตัวเอง ชุน เต-อิลพบช่วงว่างระหว่างมาตรฐานที่กฎหมายแรงงานกำหนด กับสภาพความเป็นจริงที่แตกต่างกันมาก เขาจึงตั้งสมาคมฯ ขึ้นเป็นกระบอกเสียงของคนงาน และพยายามเรียกร้องให้เจ้าหน้าที่ตรวจแรงงานของรัฐบาลเข้าแก้ไขปัญหา เงื่อนไขทางการเมืองภายใต้การปกครองที่กดขี่ของรัฐบาลเผด็จการปาร์ค จุงฮี ทำให้การเรียกร้องของเขาถูกตอบโต้อย่างไม่เป็นมิตรจากรัฐบาลที่เข้าข้างนายทุน ในที่สุด ชุน เต-อิลตัดสินใจประท้วงด้วยการจุดไฟเผาตัวเอง เพื่อให้สังคมหันมามองเห็นปัญหาสภาพการทำงานของคนงาน
เขาได้วิ่งไปในบริเวณตลาดทั้งที่ไฟยังลุกไหม้เสื้อผ้าและร่างกาย พร้อมกับตะโกนว่า “คนงานคือมนุษย์เหมือนกัน” และ “อย่าปล่อยให้เขาตายอย่างสูญเปล่า”
ชุน เต-อิล เสียชีวิตในเวลาต่อมา แต่วีรกรรมของเขาได้รับการยกย่องในภายหลังจากภาคประชาสังคม ให้เขาเป็นหนึ่งในผู้บุกเบิกของขบวนการแรงงานเกาหลีใต้
เร็วๆ นี้ ผมระลึกถึงชุน เต-อิล ขึ้นมาอีกครั้งเมื่อได้รับรู้ถึงเรื่องราวของเฉิน กั๋วเจียง (Chen Guojiang) ไรเดอร์นักจัดตั้งชาวจีน ที่ได้พูดประโยคคล้าย ๆ กัน ในวิดีโอที่เขาโพสบนโต่วอิน (Douyin) หรือติ๊กต็อกเวอร์ชั่นของจีนว่า “คนงานเดลิเวอรี่คือ มนุษย์ ไม่ใช่หุ่นยนต์”
“คนงานเดลิเวอรีคือ คน ไม่ใช่หุ่นยนต์”
อาจไม่เป็นเรื่องบังเอิญที่แฮชแท็ก “นักศึกษากลุ่มเพื่อนคนงานเดลิเวอรี (#college friends of delivery works)” ที่อ้างอิงถึงชุน เต-อิล ปรากฎในโซเชียลมีเดียของจีนเมื่อต้นปีนี้อยู่พักหนึ่ง หลังจากนักศึกษาสายมาร์กซิสต์ในมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงของจีนหลายแห่งออกมาประท้วงเรียกร้องเพื่อสิทธิของไรเดอร์จนถูกจับ
เช่นเดียวกับจากชุน เต-อิล ความยากจนทำให้เหมิงจู อพยพเข้ามาทำงานในเมืองหลวงปักกิ่งตั้งแต่อายุ 14 ทั้งนี้ มีการศึกษาพบว่ามากกว่า 80% ของไรเดอร์ในจีนเป็นคนงานเคลื่อนย้ายถิ่นจากชนบทเข้ามาทำงานในเมือง นอกจากนี้ เกือบ 90% ของไรเดอร์จบการศึกษาต่ำกว่าระดับมัธยมปลาย
ขณะที่ชุน เต-อิล และอุตสาหกรรมเสื้อผ้าเป็นไอคอนของทศวรรษ 1970s ไรเดอร์อย่างนายหลิ่ว จินและเฉิน กั๋วเจียง สะท้อนจุดเปลี่ยนของยุคสมัยที่คนงานแพลตฟอร์มกลายเป็นผู้ถือธงนำหน้าขบวนการแรงงานของศตวรรษที่ 21
ที่อาจจะต่างกันก็คือ เทคโนโลยีเปิดโอกาสให้นายทุนขยับขยาย “โรงงานนรก” ออกมาอยู่บนท้องถนน
เฉิน กั๋วเจียงกับชุน เต-อิล เหมือนเป็นเส้นขนานจากสองยุคสมัย เมื่อทั้งสองคนมีความรู้สึกต่อชะตากรรมของเพื่อนคนงานคล้าย ๆ กัน ขณะที่ชุน เต-อิล ตั้งสมาคมที่มีชื่อว่า Fool’s Association (สมาคมของคนโง่) เพราะเขารู้สึกว่าคนงานต่างถูกหลอกลวงราวกับ “คนโง่” ให้รับสภาพการทำงานที่ไม่ต่างจากทาสทั้งที่กฎหมายห้ามไม่ได้นายจ้างทำอย่างนั้น เฉิน กั๋วเจียงเอง เคยพูดในพอดแคสต์หนึ่งว่าบางครั้ง เขารู้สึกอึดอัดที่ไรเดอร์จำนวนมากขาดความรู้และมักจะมองปัญหาแบบสายตาสั้น
เฉิน กั๋วเจียง เป็นที่รู้จักในหมู่เพื่อน ๆ ไรเดอร์ชาวจีนว่า “เหมิงจู (Mengzhu)” ซึ่งเป็นคำที่ย่นย่อมาจากประโยคเต็มหมายถึง ผู้นำกลุ่มพันธมิตรไรเดอร์เดลิเวอรี(Delivery Riders Alliance)
เหมิงจูจัดตั้งพันธมิตรไรเดอร์ฯ ขึ้นในปี 2562 มีลักษณะไม่ต่างจากกลุ่มของไรเดอร์ในประเทศต่างๆ รวมทั้งประเทศไทย เนื่องจากแพลตฟอร์มมักไม่มีระบบสนับสนุนในการทำงานที่เหมาะสม และปล่อยให้ไรเดอร์ต้องจัดการกับปัญหาตามลำพัง กลุ่มพันธมิตรจึงเกิดขึ้นเพื่อให้ความช่วยเหลือคนงาน ตั้งแต่เรื่องไกล่เกลี่ยข้อพิพาทกับร้านอาหาร เจรจากับบริษัทประกัน ช่วยลากและซ่อมรถมอเตอร์ไซค์ ให้ความช่วยเหลือกับไรเดอร์หน้าใหม่ที่เพิ่งเข้ามาในเมืองใหญ่อย่างปักกิ่ง ไปจนถึงให้คำปรึกษาทางกฎหมายกับไรเดอร์โดยไม่คิดค่าใช้จ่าย
เหมิงจู เป็นหนึ่งในนักจัดตั้งคนงานเดลิเวอรีในประเทศจีน ที่มีมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะความคับค้องใจที่เกิดขึ้นจากสภาพการทำงานที่ไม่ต่างจาก “โรงงานนรก” ทำให้สิ่งเดียวที่พวกเขาทำได้คือ รวมตัวกันเพื่อส่งเสียงให้ดังขึ้น
สิ่งที่ทำให้เหมิงจูกลายที่เป็นที่รู้จักในวงกว้าง คือ “การรณรงค์ออนไลน์” อย่างแข็งขันของเขา
เขาจึงเป็นเหมือนกระบอกเสียงของบรรดาเพื่อนไรเดอร์ ที่ช่วยถ่ายทอดสภาพปัญหาจากการทำงานให้สังคมจีนเข้าใจนอกจากนี้ เหมิงจูยังจัดตั้งเพื่อนไรเดอร์ผ่านแอปพลิเคชันส่งข้อความ “วีแช็ต” ที่เป็นที่นิยมในจีน เขาตั้งกลุ่มสื่อสารระหว่างไรเดอร์หลายกลุ่ม เข้าถึงไรเดอร์จำนวนหลายหมื่นคน
ปีที่แล้ว เหมิงจูเคยถูกคุมขังมาแล้วเป็นเวลาเกือบหนึ่งเดือน หลังจากพยายามจัดตั้งให้กลุ่มเพื่อนไรเดอร์ทำการสไตรค์ ในวิดีโอหนึ่งที่เหมิงจูโพส เขาพูดว่า “พวกเขาจะทำทุกอย่างเพื่อจับกุมคุณ ตั้งข้อหาอาชญากรรมและตัดสินให้คุณอยู่ในคุกเป็นปี และคุณไม่สามารถเปลี่ยนอะไรได้ แล้วคนงานเดลิเวอรีคนอื่นยังกล้าจะบ่นอีกหรือ แต่ผมกล้า”
ในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ปีนี้ ระหว่างที่มีการจัดประชุมสำคัญของพรรคคอมมิวนิสต์ในเมืองปักกิ่ง เหมิงจูหายตัวอย่างไร้ร่องรอย สืบพบในภายหลังว่าตำรวจปักกิ่งได้เข้าควบคุมตัวเหมิงจูและเพื่อนไรเดอร์อีกสี่คน ตั้งแต่วันที่ 25 กุมภาพันธ์ ถึงแม้ไรเดอร์สองคนจะได้รับการปล่อยตัวในเวลาต่อมา แต่เหมิงจูและไรเดอร์อีกสองคนกลับถูกตั้งข้อหา “ทะเลาะวิวาทและก่อความไม่สงบ” ตั้งแต่ในวันที่ 2 เมษายนและยังถูกคุมขังโดยไม่มีกำหนดเวลา แอ็กเคานต์โซเชียลมีเดียของเหมิงจูก็ถูกลบไปด้วย!
ทั้งนี้ ก่อนที่เขาจะถูกจับกุมไม่นาน เขาได้เริ่มแคมเปญออนไลน์ใหม่ ที่มุ่งเปิดโปง “โปรโมชั่น” อินเซ็นทีฟล่าสุดของแพลตฟอร์มเอเล่อเมอ ว่าเป็นแผนหลอกลวงไรเดอร์ให้ทำงานหนัก ทั้งที่แพลตฟอรมมีวิธีการยึดเงินอินเซ็นทีฟหรือโบนัสเอาไว้เอง
การรวมตัวและจัดตั้งของกลุ่มไรเดอร์ที่นำโดยเหมิงจูนั้นไม่ได้รับการรับรองจากรัฐบาล ซึ่งไม่ต้องการให้ไรเดอร์และคนงานกลุ่มต่าง ๆ จัดตั้งสหภาพแรงงานขึ้นอย่างอิสระ ปราศจากการแทรกแซงและควบคุมของรัฐ ที่ผ่านมา รัฐบาลพยายามที่จะจูงใจให้คนงานเข้าร่วมเป็นสมาชิกของสหภาพ All China Federation of Trade Unions (ACFTU) ที่อยู่ภายใต้การกำกับของพรรคคอมมิวนิสต์ แต่ ACFTU ก็ประสบกับความยากลำบากในการเกณฑ์สมาชิกใหม่ โดยเฉพาะกลุ่มไรเดอร์ ที่โดยปกติถูกนิยามว่าเป็นคนงานในเศรษฐกิจที่ไม่เป็นทางการ
แผนที่แสดงการเรียกร้องของไรเดอร์จีนระหว่างสิงหาคม 2560- กรกฎาคม 2561
โควิด-19 และเสรีภาพในการสมาคมที่ลดลง
จากฐานข้อมูลการประท้วง-นัดหยุดงานของไชน่าเลเบอร์บูลลิทิน สหพันธ์สหภาพแรงงานฮ่องกงได้จัดทำแผนที่ของการประท้วงและเรียกร้องของไรเดอร์จีนทั่วประเทศ ระหว่างเดือนสิงหาคม 2560 ถึงเดือนกรกฎาคม 2561 (ดูแผนที่ประกอบ)
พบว่าช่วงเวลาระหว่างเดือนพฤษภาคมถึงกรกฎาคม 2561 มีเหตุการณ์ประท้วงของคนงานส่งอาหารถึง 47 ครั้ง ถือเป็นช่วงที่ถือว่ามีการประท้วงเรียกร้องของคนงานกลุ่มนี้เพิ่มขึ้นอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน จนถึงกับได้รับการกล่าวถึงว่าเป็นช่วงเวลา “ความไม่สงบแห่งชาติของคนงานส่งอาหาร”
อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่ก่อนเกิดการระบาดของโควิด-19 ในต้นปี 2562 (2019) สถิติของการประท้วงของไรเดอร์จีนลดลงอย่างต่อเนื่อง จาก 57 ครั้งในปี 2561 เหลือเพียง 45 ครั้งในปี 2562 และเพียง 3 ครั้งในปี 2563
ที่มา สถิติการประท้วงของไรเดอร์จีน จาก China Labour Bulletin
ตามที่นักวิจัยของไชน่าเลเบอร์บูเลอทินตั้งข้อสังเกต “การผสมผสานระหว่างระบอบอำนาจนิยมและการขูดรีดแบบทุนนิยมแพลตฟอร์มทำให้การเคลื่อนไหวของแรงงานเป็นไปได้ลำบากมาก”
นอกจากอุปสรรคและปัญหาในการรวมกลุ่มของไรเดอร์ ที่เกิดจากการลงโทษของแพลตฟอร์มและการควบคุมอย่างเข้มงวดจากรัฐแล้ว การลดลงของการประท้วงในจีนยังเป็นผลมาจากการเพิ่มจำนวนขึ้นอย่างรวดเร็วของไรเดอร์ ที่ทำให้แพลตฟอร์มสามารถแทนที่ไรเดอร์ที่ “ก่อปัญหา” ด้วยไรเดอร์อีกจำนวนมากที่ต้องการทำงาน
จึงมีเพียงสมานฉันท์และความรู้สึกร่วมเป็นพี่น้องระหว่างกันเท่านั้นที่จะทำให้ไรเดอร์สามารถรวมกลุ่มกันสำเร็จ ดังคำกล่าวที่ว่า “บาดแผลของคนงานหนึ่งคน คือ บาดแผลของคนงานทั้งหมด (An injury to one is an injury to all)”
จนกระทั่งปัจจุบัน เหมิงจูหรือเฉิน ยังไม่ได้รับการปล่อยตัว ในวันกรรมกรสากล 1 พฤษภาคมที่ผ่านมา ขบวนการแรงงานในหลายประเทศทั่วโลกร่วมกันออกแถลงการณ์เพื่อกดดันและเรียกร้องให้รัฐบาลจีนปล่อยตัวเขาในทันที
อ้างอิง A Single Park ไม้ขีดก้านเดียวที่เปลี่ยนสังคมเกาหลี ชีวประวัติ ชุน เต-อิล โดยจรรยา ยิ้มประเสริฐ “A Painful Read”: New Report on the Dangers Facing China’s Delivery Drivers Goes Viral. Radii Media . September 8, 2020. “China Detains Delivery Worker Who Tried to Improve Working Conditions,” NPR , April 12, 2021. “China: Leader of Delivery Riders Alliance Detained, Solidary Movement Repressed.” Labor Notes, April 15, 2021. “China Responds to Labor Activists Demands With Repression, Arrests,” China Digital Times , April 27, 2021. “He Tried To Organize Workers In China’s Gig Economy. Now He Faces 5 Years in Jail.” NPR. April 13. 2021 “In China, delivery workers struggle against a rigged system.” SupChina.com , April 20, 2021. “Self-immolation of Ele.me deliveryman sparks wide public concern on industry management.” Global Times . January 17, 2021. “Speed over safety? China’s food delivery industry warned over accident,” Reuters , September 28, 2017. “Viral article puts the brakes on China’s food delivery frenzy,” Techcrunch , September 9, 2020. “Why a takeout deliveryman in China set himself on fire,” Los Angeles Times , February 8, 2021.